به بهانه اولین سالگرد انتشار هفته نامه پرسشگر در بامیان
بامیان به دلیل کوهستانی بودن، عدم وجود راههای مواصلاتی، نبودن زندگی و جمعیت شهری و غیره. زمینه های ایجاد و رشد فعالیت های رسانه ای را ندارد. شبکه تلویزیونی مختص این ولایت ایجاد نشده است؛ رسانه های چاپی زیادی در این ولایت شروع به کار کرده اما بنا به مشکلات عدیده ای از جمله موارد فوق الذکر، از ادامه انتشار باز مانده اند.
نشریات چاپی مربوط به برخی ارگانهای دولتی نیز نه انگیزه قدرتمندی برای کار رسانه ای دارند و نه تخصص آن را. با آن هم، اگر نشریه ای این چنینی منتشر می شود بازهم علاقمند خاص خود را دارد. در بامیان صدها دانشجو وجود دارند که شدیداً علاقمند مطالعه و آگاهی از اوضاع روز هستند، این جوانان به دلیل محیط خاص بامیان و نبود رسانه های حرفه ای، از مطالعه اخبار و ورویدادها و تحلیل های روز محروم می مانند.
در میان رسانه های شنیداری خصوصاً رادیوها، "رادیو بامیان" سالهاست که در این ولایت فعال است و چند ماه قبل رادیوی دیگری به نام "رادیو پیوند" ایجاد شده که هر کدام شان مخاطب و شنونده خود را دارند اما ناگفته پیداست که متاسفانه به دلیل شرایط جغرافیایی بامیان، این رادیوها نمی توانند ساحات وسیعی را پوشش بدهند و این یک مانع بزرگ برای این رادیوها است.
رسانه های چاپی اما با مشکلات بیشتری مواجه بوده اند؛ هرچند در گذشته هفته نامه های خوبی همچون هفته نامه تفاهم، هفته نامه سرنوشت، و. در کنار ماهنامه ها در بامیان حضور داشته اند اما بنا به دلایل خاصی، از نشر بازمانده اند. با وجود اینکه در بامیان رسانه بومی قدرتمندی وجود ندارد اما رسانه های قدرتمند کشوری و بین المللی، خبرنگارانی در بامیان دارند. خبرنگاران برخی خبرگزاری ها، و اندک تلویزیون ها در بامیان فعال هستند. اما اکثریت قریب به اتفاق تلویزیونهای کشوری، به دلیل اینکه بامیان یک ولایت خبرساز نیست از استخدام خبرنگار و یا ایجاد نمایندگی در بایمان خودداری می ورزند. بامیان با وجود آنکه رسانه های قوی ندارد اما ژورنالیستان و وبلاگ نویسان خوبی دارد. دهها وبلاگ در بامیان فعال بوده اند اما متاسفانه وبلاگ نویسی هم در چند ماه اخیر، بسیار کمرنگ شده و کمتر خبرنگار و وبلاگ نویسی حاضر است تا وبلاگ خود را با مطالب جدید به روز کند. به قول آقای سخنگوی ولایت بامیان، وبلاگ های بامیان رنگ باخته اند. شاید یکی از دلایل عمده این رنگ باختگی وبلاگی، در روی آوردن جوانان و غالب خبرنگاران به شبکه اجتماعی فیسبوک باشد که از این طریق می توانند با دوستان و مخاطبان خود با امکانات و شرایط سهل تری ارتباط برقرار کنند اما واقعیت امر این است که فیسبوک، جوانان و خبرنگاران بامیانی را بیشتر از اینکه در راستای تحلیل و نویسندگی فعال بسازد توان آنها را به سمت سطحی نگری و کاهلی سوق داده است.
در طول سیزده ماه گذشته تنها نشریه چاپی که به طور مستمر منتشر شده، هفته نامه پرسشگر است که در نوع خود رکورد دار کار رسانه ای، البته در میدان رسانه های چاپی در بامیان می باشد. این هفته نامه به دلیل وجهه انتقادی خود، گاهی خود نیز مورد انتقاد و اتهام قرار می گیرد که البته برخی از این اتهامات، فراتر از بی انصافی نیست. این هفته نامه کاملاً مستقل و دارای تی کاملاً نقادانه است. همین روحیه انتقادی، باعث آن شده که با مخاطب خود ارتباط نزدیکتر و عمیقتری برقرار کند و البته برخی را هم برنجاند. هفته نامه پرسشگر نه به دنبال کسب شهرت است و نه در پی گرفتن امتیاز؛ نه باکسی دشمن است و نه خوش دارد برای خود دشمن بتراشد؛ اما ما به فراخور مسئولیت کار رسانه ای خود وظیفه ای داریم که ناگزیر از انجام مسئولیت کار رسانه ای خود هستیم. تا آنجا که در توان ماست اطلاع رسانی می کنیم و زوایای پیدا و پنهان رویدادها را به بررسی می گیریم. آنچه ما را در این راستا دلگرم می سازد از یکسو استقبال فراوان مردم، دانشجویان و مسئولین و از یک طرف سابقه بیش از یک دهه کار رسانه ای ما در سطح کشور است. ما برای اینکه بتوانیم ارتباط نزدیکتری با مخاطب خود برقرار کنیم مجبوریم تا در سطح درک و کشش فکری مخاطب خود حرکت کنیم و بنویسیم. بنابراین، از اینکه زیاد وارد مباحث تئوریک و الفاظ سنگین نمی شویم از شخصیت های علمی همولایتی خود پوزش می طلبیم. اما امیدواریم به مرور زمان هم مخاطبان ما و هم خود ما بتوانیم ظرفیت های فکری و علمی خود را بالاتر ببریم.
به هرحال، انتقادات زیادی در بامیان متوجه رسانه ها و خبرنگاران می باشد. ما نیز از این انتقادات و کاستی ها مبرّی نیستیم اما کوشش می کنیم تا نواقص کار خود را با استفاده از م ها، انتقادها و همکاری های دوستان ژورنالیست بامیانی، علمای دینی، مسئولین و شخصیت های فرهنگی به حداقل برسانیم.
های ,رسانه ,بامیان ,نامه ,هفته ,ای ,در بامیان ,هفته نامه ,رسانه های ,کار رسانه ,رسانه ای
درباره این سایت